MÓJ TOP WSZECHCZASÓW: 88. MTW: GENESIS

Singiel, 1991
Strona B: 'Living Forever'
Album: 'We Can't Dance'
Kompozycja: Tony Banks, Phil Collins, Mike Rutherford
Producent: Genesis, Nick Davis, Robert Colby
Wytwórnia: Atlantic
Długość: 6:39

Obsada (kolejność jak na górnej fotce):
Phil Collins - wokal, perkusja
Mike Rutherford - wszystkie gitary
Tony Banks - instrumenty klawiszowe

Pierwsza 'mała płytka' z przebojowego albumu 'We Can't Dance'. Ostatniego albumu studyjnego klasycznego składu zespołu, czyli trójki: Collins, Rutherford i Banks. Album z kończącego się okresu w karierze zespołu, gdy oboj ambitnych numerów, których nie powstydziłby się Peter Gabriel, zespół nagrywał przeboje, nierzadko puszczane w dyskotekach ('Land of Confusion'). Następny ich studyjny, dużo bardziej ambitniejszy 'Calling All Stations' nagrano bez Phila, z Rayem Wilsonem jako wokalistą. Co ciekawe, Ray Wilson wspomina, że Banks i Rutherford zdecydowali się zaangażować go jako nowego wokalistę (zaangażować na dwa albumy, nie przyjąć do zespołu) gdy zaśpiewał właśnie 'No Son Of Mine', wybraną jako pierwszą piosenkę do odśpiewania. Banks powiedział: "Taa, to nasz facet", z czego się zwierzył się Wilsonowi kilka dni później.
Singiel nr 6 na listach na Wyspach i 12 w Ameryce. W Kanadzie nr 1. Bardzo dobry videoclip, który cieszył się szaloną popularnością w MTV. Zresztą Genesis słynęli zawsze ze znakomitych clipów do piosenek ze swych "łatwiejszych" albumów. W wielu z nich szczególnie Collins (podobnie jak kiedyś Ringo Starr w The Beatles) objawiał silny talent komediowy. Zresztą wykorzystany w kinie, np. w filmie 'Buster'. Jako autorowi blogu o The Beatles wypada mi wspomnieć, że młodego Phila możemy dojrzeć wśród widowni w filmie "A Hard Day's Night".

PHIL COLLINS: Tekst refrenu powstał w czasie gdy improwizowaliśmy w trakcie pisanie utworu. Spodobał mi się pomysł i napisałem całą historię. Jest ona dość oczywista. Straszny, toksyczny dom. Ojciec jest potworem, dręczącym raz syna, raz matkę. Nie jestem pewien kogo, to dzieje się zawsze za zamkniętymi drzwiami. Pozostawiłem to otwarte. Wielu ludzi, których spotkałem, powiedziało mi, że to piosenka o nich. O ich sytuacji. To jest niesamowite. Piszesz coś, co przychodzi ci na myśl przypadkowo, a okazuje się, że tak mocno trafia do ludzi.

Miałem przyjemność oglądać wykonania tej piosenki, najpierw z Ray'em Wilsonem w 1998 roku w katowickim Spodku, potem w 2007 roku na stadionie w Chorzowie, gdy Collins znowu wrócił do zespołu. Piosenka w wersji live robi równie niesamowite wrażenie. Szczególnie dla osób znających angielski. Wstrząsający tekst o bezradności chłopca, matki wobec ojca - tyrana.

Dramatyzmowi całemu utworowi dodaje, podobnie jak w przypadku 'Mamy', ścieżka instrumentalna. Mike Rutherford bawił się w studiu riffami. Któryś z nich spodobał się Banksowi, który do przetworzenia go użył urządzenia studyjnego zwanego emulator. Mike nie wiedział, że kolega nagrał jego sample'a. Praca na dźwiękiem - Bank spowalniał, przyśpieszał - pozwoliła uzyskać ten charakterystyczny dla tego utwór wydźwięk trąbienia zranionego słonia, który słyszymy od pierwszych taktów. Banks zaprogramował te brzmienie w swoim syntezatorze i nazwał go "elephantus". No i oczywiście, jak to w każdym numerze Genesis, słyszymy tutaj niepowtarzalny styl gry - jak i brzmienia - perkusji Phila Collinsa.

Well the key to my survival
Was never in much doubt
The question was how I could keep sane?
Trying to find a way out

Things were never easy for me
Peace of mind was hard to find
And I needed a place where I could hide
Somewhere I could call mine

I didn't think much about it
Till it started happening all the time
Soon I was living with the fear everyday
Of what might happen that night?

I couldn't stand to hear the crying of my mother
And I remember when I swore that
That would be the last they'd see of me
And I never went home again

They say that time is a healer
And now my wounds are not the same
I rang a bell with my heart in my mouth
I had to hear what he'd say

He sat me down to talk to me
He looked me straight in the eyes
He said, "You're no son, you're no son of mine
You're no son, you're no son of mine
You walked out, you left us behind
And you're no son, you're no son of mine"

Oh, his words how they hurt me, I'll never forget it
And as the time it went by, I lived to regret it
You're no son, you're no son of mine
But where should I go? And what should I do?
You're no son, you're no son of mine
But I came here for help, oh I came here for you

Well the years they passed so slowly
I thought about him everyday
What would I do if we passed on the street
Would I keep running away?

In and out of hiding places
Soon I'd have to face the facts
We'd have to sit down and talk it over
And that would mean going back

They say that time is a healer
And now my wounds are not the same
But I rang that bell with my heart in my mouth
I had to hear what he'd say

He sat me down to talk to me
He looked me straight in the eyes
He said, "You're no son, you're no son of mine
You're no son, you're no son of mine
You walked out, you left us behind
And you're no son, you're no son of mine"

Oh, his words how they hurt me, I'll never forget it
And as the time it went by, I lived to regret it
You're no son, you're no son of mine
But where should I go? And what should I do?
You're no son, you're no son of mine
But I came here for help, oh I was looking for you

You're no son, you're no son of mine, oh
You're no son, ha yeah, ha yeah, ha yeah
You're no son, you're no son of mine, oh, oh