MÓJ TOP WSZECHCZASÓW: Pozycja nr 29

29. LED ZEPPELIN - "All My Love"

U2 - "All I Want Is You"

QUEENSRYCHE - "Silent Lucidity"

ALBUMY: "IN THROUGH THE OUT DOOR", RATTLE AND HUM", "EMPIRE"

Irlandczycy ponownie na moim topie. Są czasem niektóre piosenki, które w mojej wyobraźni nieodłącznie wiążą się z pewnymi obrazami, wspomnieniami, w tym wypadku zawsze słuchając tej piosenki mam przed oczami teledysk. Czarnobiałe video o trupie cyrkowej i nieszczęśliwie zakochanym karle robi ogromne wrażenie, to mały film a dla nawet nie znających angielskiego jest jasne o czym tak żarliwie śpiewa Bono. Zespól nie pojawia się ani razu na ekranie ale to jeszcze bardziej wzmacnia siłe obrazu i nie rozprasza od skupienia się na obrazie, muzyka to zaś to moje ulubione U2, czyli takie z bardzo specyficzną gitarą The Edge’a, rozpoznawalną i unikalną. W ostatnich latach lub od albumu „Achtung Baby” U2 – mimo nadal swej oczywistej oryginalności i klasie – grają już jak wiele wiele innych grup bez charakterystycznych riffów gitarowych znanych np. z tej piosenki, „Pride”, „The War” czy wreszcie „Sudany, Bloody Sunday”.W kilka dni po opisywaniu tej pozycji w Trojce usłyszałem ( Piotr Metz o U2) jak Bono, opowiada, że ta piosenka była niezdarną próbą stworzenia czegoś na skale "A Day In The Life", bardzo skromnie, wyraźnie akcentując, że oni nigdy nie śmieli się stawiać się na równi z Beatlesami. Cóż, jako wielkiemu Fanowi Słynnej Czwórki więc musiał się ten utwór Słynnych Irlandczyków spodobać.

Nieznana raczej u nas i kapela i utwór, rock progresywny z Seatlle z bardzo charyzmatycznym wokalistą Geoffem Tate. Mając prawdopodobnie przed laty pierwszą w mieście antenę satelitarną zbierałem videoclipy nagrywając z kapitalnej wówczas MTV. Piosenka jest piękną balladą i porywa mnie wykonanie jej na żywo z orkiestrą w czasie rozdawania nagród Grammy w 1992. Miłe wspomnienie czasów MTV.

Led Zeppelin - pozycja za niesamowicie staranną aranżację. Poza tym kiedyś nigdzie nie mogłem zdobyć tego utworu a płyty były drogie i trzeba było je ściągać z zagranicy, nie na moją kieszeń.