MÓJ TOP WSZECHCZASÓW: ROLAND GARROS

Rafa i książę Filip

Tak na krótko kilka zdań o zakończonym w ub. tygodniu turnieju. Rafa jest wielki. Kolejny raz zaskakuje mnie jak zawodnik zmienia się na korcie i po zejściu z niego. Na korcie wojownik, zajadły, z zabójczym spojrzeniem, poza nieśmiały, przesympatyczny, zawstydzony, czasem zażenowany. Wszyscy zawodnicy podkreślają, że Rafa to najbardziej przyjazny zawodnik z czołówki.

Ostapenko, młoda Łotyszka i jej wygrana turnieju i to z Halep to największa niespodzianka turnieju. Rumunka zagrała wcześniej epicki, prawie przegrany mecz ze Svitoliną. Radwańska - pierwsza runda i moim zdaniem kompromitacja. Ambitnie zagrała Magda Linette i doszła aż do 3 rundy. Nieźle. Polskie deble nijak, to znaczy polskie w tym sensie, że Polacy plus drugi gracz z zagranicy. Tenis męski. Niespodzianki, choć nie aż takiego kalibru jak wygrana nierozstawionej 20 latki z Łotwy to: średnia gra w całym turnieju Murray'a, aktualnego nr 1, wyrazista przegrana Novaka Djokovica z Austriakiem Thiemem oraz jego zaskakująco łatwa przegrana z Nadalem. A apetyty na ten mecz były ogromne, bo przed Paryżem Hiszpan i Austriak spotykali się dwukrotnie. Raz wygrał Dominic. Czy to wielki talent? Z pewnością, choć ma on już 23 lata. Rafa wieku 19 miał już swój pierwszy tytuł Grand Slama - Paryż oczywiście. Ale Federer kompletowanie pucharów Wielkiego Szlema zaczął też później niż Nadal bo w wieku 22 a więc będąc młodszym tylko będąc o rok od Austriaka więc bądźmy cierpliwi. Zagranie turnieju: wiele ale dla mnie to zabawny slajs Dustina Browna (widziałem go na żywo rok temu we Wrocławiu) w czasie meczu z Monfilsem.

Koniec dużych turniejów na kortach ziemnych, rusza 'trawa' i za ok. 2,5 tygodnia najbardziej renomowany turniej na świecie i pytanie czy wygra go Roger.