MÓJ TOP WSZECHCZASÓW: THE ROLLING STONES NR 18

PAINT IT, BLACK”

Album: „Aftermath” '1966

Bez względu czy tytuł pisze się z przecinkiem lub bez („Paint It Black”) - wg kaprysu Keitha, to mamy tu czynienia z wielkim przebojem zespołu, oficjalnie kompozycją obu liderów zespołu ale w swej biografii Bill Wyman, milczący i nieruchomy basista wyjaśnia, że piosenka to owoc pracy całej piątki. Piosenka jest zawsze żelaznym punktem każdego koncertu zespołu, jest też także jedną z najczęściej coverowanych pozycji w jego twórczości. Dalej wymieniając to jest pierwszy numer 1 po obu stronach Atlantyku w którym wykorzystano sitar. Jasne, że pierwszym utworem gdzie go wykorzystano był song „Norwegian Wood” The Beatles z Harrisonem na tym hinduskim instrumencie. Stonesi beż żenady czerpiąc z każdego dosłownie pomysłu bardziej utalentowanych i twórczych kolegów z Liverpoolu wykorzystali tutaj koniunkturę na egzotyczne instrumenty z Indii (także ogólnie na modę na Indie, hinduizm, muzykę z Indii) zapoczątkowaną tamtym utworem (dodam, że nie wydanym na singlu). W „Paint It Black” zagrał na sitarze nadworny multiinstrumentalista grupy Brian Jones i wyszło mu to całkiem przyzwoicie. Dodam, że George zrezygnował po kilku latach z nauki na sitarze stwierdzając, że nigdy nie będzie nawet w połowie tak dobry jak tysiące sitarzystów z Indii więc nie ma sensu tracić czasu na naukę. Jak było z Brianem nie wiadomo, sitar w następnych utworach Stonesów nie występuje już o ile wiadomo lub bardzo rzadko i nie jako instrument wiodący. Keith oddał sprawiedliwość

Brian i George Harrison - Stones oraz Beatle

Jonesowi przyzna- jąc, że cały utwór zbudowany został w czasie improwizacji wokół motywu zagranym na sitarze ale pod utworem wśród autorów zabrakło dla niego miejsca, już niebawem nie tylko w zespole ale i wśród żyjących. Przypomnę, że zespół założyli Brian, Keith oraz Mick.