MÓJ TOP WSZECHCZASÓW: 06. MOJA PLAYLISTA (OSOBISTA)

Pierwsza sierpniowa, moja urlopowa - już pojutrze. Tym razem piosenki przygotowane w smartfonie, w karcie słuchawek i oczywiście w aucie. W aucie usb z6 ponad setką songów, ale ta podstawowa playlista na pierwszą połowę drugiego wakacyjnego miesiąca przedstawia się następująco. Przeszukałem zasoby swoich zbiorów muzycznych i próbowałem wybrać takie trochę mniej słuchane ostatnimi czasy. Postawiłem tym razem na trochę bardziej rozrywkową muzykę bo większość to lata 70-te, i prawie każda piosenka to jakieś skojarzenia, wspomnienia... Sporo Slade, ale to pierwszy zespół, za którym szalałem. Wystarczył tylko głos Noddy Holdera i piosenka mnie brała. W tytułach ich piosenek nie ma błędów, tak pisał zespół na przekór angielskiej gramatyce. Na liście oryginalna wersja hitu "In The Army Now" braci Bolland z Holandii, twórców własnego, niemałego sukcesu ale przede wszystkim wielkiego Falco (napisali i wyprodukowali jego "Jeanny", "Vienna Calling" i przede wszystkim "Rock Me Amadeus"). Piosenkę braci spopularyzował na świecie Status Quo i te słynne wezwanie w piosence: "stand up and fight" wykonał właśnie Holder, wokalista Slade'ów. "In The Army Now" Bollandów bawiło mnie na studiach, podstawowy numer każdej prywatki. W clipach ten numer, Slade i Elvis w pięknej wersji "My Way", choć wolę tę od Franka Sinatry. 50 piosenek, dużo. Na sam koniec jako bonus dodałem prowokacyjnie jedną piosenkę. Zaskakującą dla faceta, który tworzy ten blog oraz o The Beatlesach wiem o tym. Prosty przeboik polskiego boysbandu, lata przed New Kids, Backstreetami czy One Direction. Papa Dance, lekko sztuczny banda z fatalnym wokalistą w dodatku z nieciekawą barwą glosu ale z kilkoma melodyjnymi niezłymi hitami jak ten przytoczony, "Gdzie jest Ola" czy "Ocean marzeń". Zresztą wszystkie dawne hity PD to przy przebojach Zenka Martyniuka, Sławomira, Boys, Weekendu czy całego repertuaru disco- polo to jak muza Mozarta czy Beethovena przy pijackich śpiewlach na weselu.

I jeszcze jeden komentarz do tego wpisu sprzed tygodnia. Na festiwalu OFF Artura Rojka, kultowym od dawna wystąpią Papa Dance! Przeczytałem o tym we wczorajszej, piątkowej (5.08) Gazecie Wyborczej. Świetny artykuł o tym wydarzeniu plus przypomnienie historii Papa Dance. Niejako proroczo napisałem pod koniec tego postu o tym zespole włączając do swej playlisty numer tej kapeli. Niejako po tym artykule uspokoiłem swoje sumienie, że lubiąc sporo przebojów PD nie mam obciachowego gustu a takim epitetem określano kiedyś ten zespół. Ale skoro teksty dla nich pisali Wojciech Mann, Jacek Cygan to... Na festiwalu OFF zespół ma zagrać w całości swój album, drugi bodajże, "Poniżej krytyki". W artykule z Gazety W album opisany jest jako prawie małe dzieło polskiego popu, synthpopu co skłoniło mnie do wysłuchania go w całości. No z przewijaniem by szybko poznać i ocenić całą jego zawartość. Wow, lubiłem kiedyś i wciąż lubię OMD, Human Leaque, Yahoo i album Papa Dance to taka muza. Niestety w owym czasie nie miałem okazji go poznać i zespół znałem tylko z LP3, na której piosenki PD brylowały choć Trójka nie epatowała zbytnio ich emisją. Była Wideoteka w TV i tam chyba ak poznałem zespół. Nie będę niestety na OFF-ie. Brawo Artur Rojek za odwagę, mimo wszystko i liczę, że w swej odwadze nigdy nie zaprosi tam obciachowców do n-tej potęgi w stylu Bayerfull czy innych discopolowców z Polsatu.