BAY CITY ROLLERS - różne.
 |
| Po odejściu Alana - Ian Mitchell, 1-szy z lewej u góry. |
Cóż, oddaję dzisiaj hołd mej młodości. Oprócz fascynacji solidnym rockiem (Pink Floyd, Led Zeppelin, początki miłości do The Beatles) w latach 70-tych lubiłem też tych młodych chłopaków ze Szkocji. Były już posty o Sweet, Mud, pojawiali się Slade, Bay City weszli do topu 100 z balladą "You're A Woman" ale tak naprawdę mieli dużo więcej przeboików. Docierało w tych czsach do mnie szczątkowo "Bravo" i jakże się wkurzałem, że nie mogłem sobie skompletować plakatów ok, 1,5 na 2m tej grupy, którzy w swoich malowniczych strojach wyglądali wtedy dla mnie zjawiskowo. Kolega zrobił z niektórych fotek (Zbyszek, dzisiaj już Edgar) slajdy, które pomagały mi (rzutnik!) malować plakaty o wielkościach formatu A0. Niektóre sprzedawałem, niektóre rozdawałem, niektóre wisiały u mnie na ścianie. Skład potrafię podać dzisiaj z pamięci i spróbuję to teraz zrobić (klnę się, że na serio, jeśli się pomylę zostanie): bracia Alan i Derek Longmuir'owie (pierwszy odszedł z grupy u szczytu popularności), Eric Faulkner, wokalista Leslie McKeown a basista miał na imię Woddy a może Woody. Obiecałem więc nie poprawiam. Nazwiska nie pamiętam. Karierę zaczął zespół od coveru "Bye Bye Baby", później posypały się hity, te najważniejsze w linkach. Pamiętam jakże podobał mi się utwór "I Only Wanna Be With You". Wtedy nie wiedziałem, że to kolejny cover. Pamiętam też początek "Yesterday Hero" z wrzaskiem fanów skandujących ich nazwę. Jeśli chodzi o niemieckie "Bravo", wtedy BCR rywalizowali o palmę pierwszeństwa z The Sweet. Niektóre piosenki dzisiaj absolutnie kojarzą mi się najmocniej ze szczeniackim dorastaniem, wakacjami, namiotami, dyskotekami gdzieś na koloniach. Bajka. Zanim na koniec zaatakujecie mój gust z tamtych lat dodam, że naprawdę w całej Europie, Japonii czy USA szalała mała rollermania.
 |
| Ich podstawowy skład: Derek, Eric,Leslie, Alan i Woody. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz