MÓJ TOP WSZECHCZASÓW: POSŁUCHAJ TEGO!

STEREOPHONICS – „Daisy Lane”

Album: “Pull The Pin” 2007

Zespół Kelly Jonesa, walijskie Stereophonics znałem ale niespecjalnie przeapdałem, ot, wybrykli singlowe z drugim artystą walijskim Tomem Jonesem nie przyapdały mi do gustu, choć zespół gra muzykę rockową taką jaką lubię ale ich melodie nie trafiały do mnie. Dopiero w czasie telewizyjnego przekazu Live Aid – 2005 urzekła mnie „Dakota”, choć nie rozpoznałem ich wtedy na scenie. Mam koncerty ten na DVD ale wycięto z niego tą piosenką, pozostawiając jakąś inną ale „Dakotę” polubiłem i jest ona tutaj także jako trzeci link. Ale dwa, może trzy lata temu odleciałem na punkcie „Daisy Lane”. Niezywkła melodia, znakomity śpiew Kelly’ego, kapitalne gitary i powalający okrutny tekst. John Lennon zawsze mawiał, że nie warto pisać piosenek, w których tekst bez melodii nie odgrywa żadnej roli i dlatego liverpoolska czwórka nawet w prostych kawałkach miała jakiś prosty, czytelny i mądrze napisany przekaz. Dokładnie o czym jest piosenka mówi druga zwrotka: Miał 15 lat, wolno szedł do domu, ukradli mu telefon, nigdy nie dotarł do domu, trzech zakapturzonych facetów w upalny dzień, otoczyli go, zabili i uciekli… Ale większy ciężar niesie jeszcze zwrotka trzecia: Teraz wymalowano czerwonym sprayem na murze, Pozostań W Pokoju Dziecko, wszyscy Cię kochamy, tylko ta jedna chwila zakończyła ich życie, tuż za moim domem, na Daisy Lane. Kelly Jones wyśpiewuje monotonnie całą piosenkę, bez emocji, gdy wiemy o czym śpiewa słucha się tego ianczej.

Dakota to radony tekst o miłości z dzieciństwa, o tym co mogłoby by być….