MOJE ZDANIE O UCHODŹCACH.

Ilustracją dzisiejszego postu (koniec lipca 2016) jest jest znany song Ofra Hazy, nieżyjącej już piosenkarki z Izraela, przebój w całej Europie w 1987 roku, o bardzo egzotycznych, prawie - dla laika - muzułmańskich, arabskich rytmach. Przynajmniej dla mnie ta piosenka brzmi tak do dzisiaj i jest jedną z najlepszych do samochodu, do głośnego słuchania, przy dobrym sprzęcie jeśli chodzi o basy (koniecznie dobre basy). Kończąc wątek o piosence, to jest to naprawdę fajny, melodyjny przebój (podoba mi się męskie dopełnianie frazy tytułu 'alu'). Kiedyś, kilka tygodni temu zdecydowałem, że zamieszczając ten utwór wypowiem się na temat ujęty w tytule, choć staram się by na blogu nie było wspomnień, odniesień prywatnych, co do moich poglądów innych niż na muzykę. A piosenka 'Im Nin Alu' wydała mi się dobrą ilustracją postu, chociaż specjalnie nie przepadam za muzyką Wschodu, czy to hinduską, czy to arabską. Przebój 'Im Nin Alu' został oczywiście zeuropeizowany, dostosowany do mody, do zachodniego stylu, wg przepisu na przebój do tańca. Oryginalna wersja piosenki z 1978 brzmi bardzo kameralnie, wschodnio (poszukajcie na Youtube). Nie mniej jednak słychać w proponowanej wersji tą wschodnią egzotykę, specyfikę melodii, klimatu, zawodzącego, kołyszącego się śpiewu.

Ale wracam do tematu, który nie jest wesoły, mimo bardzo ekspresyjnych rytmów zamieszczonej piosenki. Nie mam nic przeciwko tzw. uchodźcom, ludziom emigrującym ze swego kraju, uciekającym za granicę nie tyle w poszukiwaniu lepszego życia, co jego ratowania. I oczywiście wszyscy ci, którzy tak bardzo bronią naszego kraju przez zalewem tych ludzi - w domyśle dżihadystów, terrorystów, ludzi mających zamienić nasz kraj w kraj meczetów, wyznawców skrajnego islamizmu, przynoszących nieznane choroby i inne zagrożenia. Aż nie chce mi się wymieniać tych wszystkich bzdur, kłamstw, półprawd, przeinaczeń, które słychać w szumie medialnym. Polska dla Polaków, reszta won! Ewentualnie przyjmiemy tylko tych wykształconych!Nie byłem nigdy uchodźcą ale jeździłem kiedyś na Zachód do pracy, sezonowej co prawda, ale jednak. Wyjeżdzałem i nigdy nie spotkałem się tam ze złym odbiorem jako Polaka, choć krązyły o nas stereotypowe opowieści o kradnących Polakach. Doświadczyłem nawet bardzo upokarzającej wizyty w pewnym remonowanym sklepie ze sprzętem agd w Berlinie (jeszcze wtedy Zachodnim), gdy ekspedientka, sprzedawczyni po zoreintowaniu się, że jestesmy ze znajomymi Polakami, grecznie "eskortowała" nas cały czas i "miała na oku". Później już odwiedzałem lepszą (niestety tak) część Europy  wielokrotnie jako turysta. Uwielbiam to co widuje się na codzień w Grecji, Włoszech, Francji, Austrii, dostępne egzotyczne jedzenie, stroje, tłumy kolorowych ludzi (w najlepszym i szerokim tego słowa znaczeniu, kolorowych nie tylko ze względu na kolor skóry), różnobarwnych, zróżnicowanych kulturowo. Osobiście chciałbym aby taki był nasz kraj, wielokulturowy, wielojęzykopweu, wieloetniczny, nasz polski, ale gdzie każdy inny (innej wiary, wyznania, orientacji seksualnej) mógłby tu żyć coraz bardziej swobodnie. Polska XXI wieku, nowoczesny zachodni kraj, gdzie oczywiście zachowana jest pewna tożsamość narodowa i kulturowa, ale nie stylu jaki proponują nam narodowcy i kibole. I bez względu na wszystko, chyba tak się na szczęście dzieje, mimo miejmy nadzieję chwilowych zahamowań. Jakaś dobra zmiana, ale ta rozpoczęta już w 1989, jest nie powstrzymania. Absolutnie. Świat się zmienia, prędzej czy później Polska, jeszcze do niedawana lider pozywtynych zmian, wsiądzie znowu do właściwego pociągu. W pięknej piosence zespołu Oasis (jej opis na blogu tutaj), muzycy wstawili w końcówce utworu wypowiedź jednego z moich czterech idoli, Johna Lennona cytującego wypowiedź Winstona Churchilla, że każdy Brytyjczyk ma prawo mieszkać gdzie zechce. Myślę, że każdy kraj na świecie kiedyś powstał poprzez napływ różnych ludzi, tak powstały Stany Zjednoczone. Akurat uchodźcy może nie budują nowej narodowości, ale uciekając przed wojną, śmiercią, gwałtami, chcą gdzieś zamieszkać i chcąc nie chcąc w jakiś sposób zmieniać zastałą kulturę. Niekoniecznie to musi znaczyć, że na gorszą.

Oczywiście nie chcę tutaj terrorystów. W kraju monokulturowym tzw. Arabów łatwiej zauważać, kontrolować, izolować, prawda? Pomijam już fakt, że nikt tutaj się specjalnie nie pcha. Świat zna wielkość, dumę, klasę Polski, ale także jej zaściankowość, antysemityzm, homofobię, strach przed wszystkim co nowe. Ale i tak nie ma innego dla nas, dla dzisiejszego świata kierunku. Co ciekawe z zagranicy wracją Polacy, Polki ze swoimi partnerami, nie zawsze katolikami czy także Polakami, osiedlają się tu także inni cudzoziemcy (piszę o tym, bo znam takie przypadki). Nie zawsze są to nasi dalecy krewni z Syberii, Kazachstanu. Pamiętajmy i wiedzmy o tym. Przyjmujmy ich jak najbardziej serdecznie, ale na szczęście tak się dzieje.

Mix Blogowy

Z Państwem Islamskim, terroryzmem, fanami Świętej Wojny (Dżihadu) w imię Allaha jakoś sobie poradzimy, ale pamiętajmy, że wśród każdej rasy są kryminaliści, bandyci, szaleńcy. Takiego terroryzmu, takiego przeciwnika, anonimowego, wtopionego w tłum, bez munduru, w postaci kobiety, nastolatków, czasem dzieci (obwiązanych pasami szahida) nikt się nie spodziewał. Ale muzułmanów na świecie są miliony. Ci, którzy teraz uciekają z Syrii i innych terenów objętych krwawą wojną (w podtrzymaniu jej pomaga znany nam Wujaszek Wania) są takimi ludźmi jak my, mającymi takie same prawo do życia, szczęścia, stanowienia, ba, mającymi obowiązek chronić swoje życie i swoich najbliższych wszelkimi dostępnymi metodami. Ale ci nieszczęśliwi ludzie mają do wyboru tylko ucieczkę i niech każdy myśląc o nich, o ich osiedleniu tutaj, o ich emigracji, o nich samych -  z obawą, strachem, czy odrazą, zda sobie sprawę z jednego: życie na Zachodzie (a zwłaszcza w Polsce) nie jest jakimś ich tam życiowym marzeniem a koniecznością. I wyobraźcie sobie,a to niestety jest niemożliwe bez osobistej traumy, jakie to uczucie opuszczać rodzinny dom, rodzinne strony, ziemię znaną od dziecka, gdzie leżą prochy najbliższej rodziny, porzucać wszystko, spieniężać cały majątek życia, oddać go nieznanym łajdakom  i udawać się w nieznaną tułaczkę, gdzie najprawdopodobniej nas nie chcą i uważają za terrorystów lub nawet gorszy gatunek ludzi. Że przyjmowaniu uchodźców wiąże się też z pewnymi niebezpieczeństwami wiemy. Co z tego? Przecież to Polak niedawno chciał wysadzić w powietrze nasz Sejm i Senat. Life is brutal.
Przepraszam, za lekko chaotyczną formę i treść, tekst nie poddawałem specjalnej redakcji, zależało mi tylko na uniknięciu błędów ortograficznych. Wszystko inne wypływało prosto z ...
 

Utwór 'Im Nin Alu' oparto na tekście poematu XVII wiecznego rabina i początek poematu rozpoczyna się słowami: Jeśli nawet drzwi bogatych ludzi są zamknięte, bramy niebios nigdy.  

Ofra Haza - 'Im Nin Alu', singiel
Strona B: Remix
Album: Yemenite Songs, 1984, 1987
Twórcy: Trad. Shabazy , Rabbi Shalom-Shabazi
Producent: Bezalel Aloni, Izhar Ashdot
Wytwórnia: Teldec, Ariola
Długość: 3:28

Jeśli masz zamiar hejtować ten tekst, spoko. Nie skasuję żadnego komentarza. Śmiało.