162. MTW: REPUBLIKA - "Telefony"

Song: 1983
Z albumu: 82-85 (1993)
Kompozycja: Grzegorz Ciechowski
Producent: Wojciech Przybylski
Wytwórnia: Sonic
Długość: 4:22
Obsada:
Grzegorz Ciechowski: śpiew, fortepian, 
Zbigniew Krzywański: gitara elektryczna, śpiew
Sławomir Ciesielski: perkusja, śpiew, instrumenty perkusyjne
Paweł Kuczyński: gitara basowa, efekty specjalne

W 1993 roku ukazał się kompilacyjny album Republiki, na którym znalazły się największe chyba przeboje zespołu z okresu 1982-1985, co ciekawe nie wydane nigdzie wcześniej ani na singlach ani na żadnym albumie. Wszystkie utwory z tego albumu to naprawdę klasyki tego zespołu ale  już takie piosenki jak "Kombinat", "Gadające głowy", "Sexy doll", "Biała flaga", "Tak długo czekam (ciało)" czy opisywane dzisiaj "Telefony", to po prostu jedne z najlepszych piosenek w polskiej muzyce rockowej a nawet ogólnie pojętej rozrywkowej. Lider, kompozytor wszystkich piosenek wspominał w 1984, że po prostu ani on, ani cały zespół nie zadbał staranniej o to, by piosenki te były wydane na singlach ( „Nie dopatrzyliśmy by sprzedać je „Tonpressowi” na czas. Kiedy zostały wylansowane przez radio, było już za późno na myślenie o singlu. W sumie szkoda, gdyż nie mają one żadnej dokumentacji fonograficznej”). A w owym czasie na najbardziej miarodajnym wskaźniku popularności jakim była Lista Przebojów Programu Trzeciego wszystkie były numerami 1. Grzegorz wyjaśniał także, że nieobecność kilku przebojów jak "Telefony" czy "Biała flaga" na wydanym w tym czasie albumie „Nowe sytuacje” była spowodowana tekstami, nie pasującymi do całości tekstów na wymienionym albumie. Cały Ciechowski i jego Republika - zespół i artysta na naszym rynku unikalny, wyjątkowy, absolutnie dzisiaj legendarny i chyba niedościgniony dla innych.

Zbigniew, Sławomir, Paweł i Grzegorz.

Pytanie(1984): Zastanawia mnie, dlaczego "Biała flaga" i "Telefony" nie znalazły się w ogóle na płycie. Były to jednak duże przeboje.
Grzegorz Ciechowski: Pomyślimy o nich przy okazji albumu koncertowego, który - być może - nagramy w przyszłym roku. Nie dopatrzyliśmy by sprzedać je Tonpressowi na czas. Kiedy zostały wylansowane przez radio, było już za późno na myślenie o singlu. 
W sumie szkoda, gdyż nie mają one żadnej dokumentacji fonograficznej. 

 Wersja 1991

   "Telefony" to chyba największy przebój zespołu,  z jego tzw. wczesnego okresu, gdy prócz gitar podstawowym instrumentem aranżacji piosenek był fortepian a czasem flet, na których to instrumentach grał Ciechowski (z czasem zespół wprowadzał bogatszą aranżację, np o elektroniczne instrumenty klawiszowe). Zespół miał rozpoznawalne momentalnie brzmienie, dodatkowo wszyscy muzycy mieli starannie wypracowany image - czarno-białe stroje. Ale najważniejszy był On. Grzegorz Ciechowski (1957-2001)  - kompozytor całej muzyki, autor wszystkich tekstów, aranżer, oczywiście także główny głos w zespół. Charakterystyczna barwa głosu, denerwująca niektórych maniera wokalna (powtarzane frazy, tele-tele-telefony), plus oczywiście słynna blond grzywka, (bardzo wtedy naśladowana). Ciechowski bardzo szybko stał się idolem. Młodzież dzieliła się wtedy na fanów Republiki lub Lady Pank (fani Maanam czy Perfect, nawet OZ nie uczestniczyli w tej sztucznie stworzonej na falach radiowych 'wojny'). Oczywiście piszący te słowa był fanem "czarno-białego zespołu".


Pytanie: (1991): Czy stan wojenny przerwał Ci z góry ustalony plan kariery?
Grzegorz Ciechowski: Było takie partykularne myślenie, chociaż przyszli rano po mojego byłego teścia, ja pomyślałem: Kurwa, co z koncertami? Padł strach, że to wszystko, co szykowaliśmy, runie. Załatwiliśmy wreszcie zezwolenie od jakiegoś komisarza, co zawiadywał Od-Nową i ostro waliliśmy próby.
P: Czy już wtedy powstał Kombinat?
Grzegorz Ciechowski: Był zrobiony wcześniej, ale wtedy nastąpiła dziwna sytuacja, bo sporo moich tekstów wywróciło się na drugą stronę i nabrało nowych znaczeń, nawet głupie Telefony były zakazane, bo wyłączono telefony...To nam dało potworną siłę - to i zakaz podróżowania - im większy opór napotykaliśmy, tym więcej nam się chciało robić. Czego niestety nie było w Warszawie, gdzie królowały nocne Polaków rozmowy.

Z piosenką "Telefony" wiąże się też pewna legenda o tym,  że piosenkę napisał Ciechowski jako krytykę wszechobecnej wtedy inwigilacji (okres po stanie wojennym, wczesne lata 80-te, komunizm) - oficjalnej. Każdy z nas, korzystający w tamtych latach z telefonu, słyszał gdzieś w tle jakieś szmery, hałasy (cenzor - wymieniony w 'Białej fladze': Co to za pan / Tak kulturalnie opowiada/ Jak się stara ładnie siedzieć i wysławiać / Ach co za ton co za ukłon / Co za miara w każdym zdaniu / I jakie mądre przekonania -ania-ania-ania-ania-ania). Piosenka podobno miała być bojkotowana przez niektóre stacje radiowe. Nie zauważyłem niestety tego, "Telefony" w radiowej Trójce emitowano często. 

Warto wiedzieć, że Ciechowski odcisnął swoje piętno na polskiej muzyce rockowej nie tylko jako twórca i lider Republiki, solowego projektu jako Obywatel G.C. (znakomity przebój 'Paryż, Moskwa'), epizodu jako Grzegorz z Ciechowa  ale także jako uznany producent muzyczny (np. Kasi Kowalskiej, do filmu "Wiedźmin"). Więcej na dole postu.

Telefony, telefony
Gdzie dzwonić mam
Jaki numer mam wykręcić
Do kogo z was

Telefony telefony
Tele-tele-telefony
Telefony telefony
Do kogo z was

Telefony w mojej głowie
Bez przerwy trrrrrrrrrrrrrrr
Nikt nie dzwoni nikt nie dzwoni
To tylko ja tylko ja

Telefony w mojej głowie
(Na na na na na na na na na)
Telefony w mojej głowie
(Na na na na na na na na na)
Telefony w mojej głowie
(Na na na na na na na na na)
To tylko ja

Tam gdzie dzwonię nie poznają
Mego głosu-głosu-głosu-głosu-głosu
Złe numery złe numery
Złe adresy-dresy-dresy-dresy-dresy
Ten telefon w mojej głowie tylko
Brzęczy-brzęczy-brzęczy-brzęczy-brzę-czy
Aaaaaaaaaaaa
Brzęczy-brzęczy-brzęczy-brzęczy-brzę-czy
Aaaaaaaaaaaa

Kto wydzwoni, kto wykręci
W końcu numer mój
Kto zadzwoni, kto zadzwoni
Tutaj do mnie
Telefony w mojej głowie wciąż
Telefony w mojej głowie wciąż
Telefony w mojej głowie wciąż
Telefony...
To tylko jaaaaaaaaa...


Telefony w mojej głowie
Bez przerwy trrrrrrrrrrrrrrr
Nikt nie dzwoni, nikt nie dzwoni
To tylko ja tylko ja

Telefony w mojej głowie
Telefony w mojej głowie
Telefony w mojej głowie
To tylko ja!

Na na na na na na na
Nanananananananana
Na na na na na na na

Dwaj z przodu: Grzegorz Ciechowski, Zbigniew Krzywański.

____

Na filmikach: "Biała Flaga" - Republika na żywo, prawie zawsze genialnie, jakościowo prawie tak na płycie. To chyba -  w ogólnym pojęciu fanów -  numer 1 repertuarze zespołu, kultowy, magiczny (dzisiaj to prawie hymn). A Grzesiu... Ikona polskiej muzyki. Jedna z najważniejszych. Obok Kory, Niemena...

Niżej zjawiskowy utwór zespołu z tzw. późniejszego okresu Republik - Moja Angelika (znakomita gitara Zbigniewa Krzywańskiego, zarówno partia na gitarze akustycznej, ale utwór 'robi' jego gitara elektryczna).

Ostatni clip to Grzegorz Ciechowski jako Obywatel G.C. i jego największy przebój "Paryż, Moskwa 17.15". Ta piosenka tuż za pierwszą dwusetką, jedna z 20-tu najwspanialszych rockowych polskich piosenek. Aranżacja wzorcowa dla przyszłych adeptów muzyki rockowej jak pisać piosenki, w których non-stop coś się dzieje. Tekst niestety nie do przebicia, ale któż pisał z polskich muzyków zawodowych piękniejsze teksty o miłości (zresztą nie tylko) niż Ciechowski ?

Grzegorz Ciechowski (na podstawie Wikipedii):

Nagrody
W 2002 roku Grzegorz Ciechowski otrzymał za album Wiedźmin Orła w kategorii „Najlepsza muzyka”
Corocznie, podczas koncertu pamięci Grzegorza Ciechowskiego w Klubie Studenckim Od Nowa na toruńskich Bielanach, przyznawana jest specjalna nagroda jego imienia dla młodych, utalentowanych muzyków.
Prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
2 września 2009 na Międzynarodowym Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit '09 otrzymał pośmiertnie nagrodę „Człowiek ze Złotym Uchem”. Statuetkę w imieniu zmarłego producenta odebrała jego córka, Weronika Ciechowska.
Upamiętnienie
We wrześniu 2013 imieniem Grzegorza Ciechowskiego nazwano skwer w warszawskiej dzielnicy Targówek.
Jego zespół Republika został uhonorowany w Toruniu w Piernikowej Alei Gwiazd, specjalną płytą mosiężną na trotuarze na Rynku Staromiejskim.
W grudniu 2014 r. Narodowy Bank Polski wyemitował srebrne monety kolekcjonerskie poświęcone Grzegorzowi Ciechowskiemu – tradycyjną okrągłą oraz w kwadratową – w kształcie opakowania płyty CD. Ukazały się one w serii „Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej” w nakładzie 30 tys. sztuk każda.
Parowóz jako zabytek pomalowany w czarno-białe pasy, znajdujący się w Tczewie, mieście rodzinnym Grzegorza Ciechowskiego.
 

 

 

Fragmenty wywiadów ze strony: http://ciechowski.art.pl
Oficjalna strona zespołu Republika: http://republika.art.pl/

 



______________________________________

 MÓJ TOP WSZECH-CZASÓW - Notowanie z 2016